Mediaplayer niet automatisch gestart? Klik dan op de radio en luister mee...

De treinrit gaat diep Duitsland in en eindigt uiteindelijk in Dresden, vlak bij de Tsjechische grens. In het laatste oorlogsjaar is deze stad vrijwel geheel verwoest door de geallieerde bombardementen. Er zijn hier vele tienduizenden burgers gedood in een gigantisch inferno...

We kwamen in een geblindeerde trein en we zijn denk ik ja, toch wel eh... een nacht en een dag in die trein, hebben we in die trein gezeten. En toen de trein openging zaten we in Dresden... ja, in Dresden. In Dresden werden we ingezet, daar zaten we onder de rechtstreekse leiding van de SA ook. En daar ging een bewaker met ons mee en daar moesten we loopgraven... Nee, loopgraven niet, daar moesten we sleuven graven voor kabels en zo voorts. Dat duurde een paar weken en moesten we weer verhuizen en toen kwamen we in Leipzig terecht.

In Leipzig werden we ondergebracht in een gebouw van de fabriek. Dat bleek een grote staalgieterij te zijn, waar ze onderdelen voor de tanks maakten. Ik had bovendien nog nachtdienst, ik had nog nooit een fabriek van binnen gezien, en een lawaai jongens he. Een staalgieterij, ik heb nog wel eens... later op een ijzergieterij gewerkt, maar dat was maar kinderspel bij dit. Ik stond doodsangst uit. Al die, die die katten, waar die onderdelen aan hingen, die kwamen over je hoofd heen, ik denk, nou ik overleef de nacht niet meer. Maar dat ging wel, maar ze zetten mij aan... ze gaven mij in de hand een pneumatische beitel. Ik had daar wel jongens zien werken, het waren geloof ik Polen, en eh, och jongen die gingen het als vaklui over die braam heen he, die gietbraam en dat kwam er als een spiegel uit, een wiel of wat dan ook, of een... En ik kreeg dat ding in de hand en ik ben aan het kloten geweest, ik had er de macht niet voor en ik wist heel niet hoe ik het ding vast moest houden. Die vent al een paar keer voorgedaan, en ik bracht er niks van terecht. En toen gaf hij me maar zo'n lorry, zo'n wagentje, toen moest ik het materiaal van de ene plaats naar de andere brengen.

Na een paar weken worden duizenden dwangarbeiders door de SA gecharterd om aan de andere kant van Duitsland, de westgrens, werkzaamheden te gaan verrichten. De SA wilde de Wehrmacht laten zien hoe de rijksgrens zou moeten worden verdedigd. Na een lange rit in geblindeerde treinen wordt het transport beschoten. De trein komt tot stilstand en iedereen vlucht naar buiten. Men is terecht gekomen in de Eiffel, in de buurt van Koblenz en Prum, niet zo ver van de grens met Luxemburg en Belgie... Een streek vlak achter het front, waar kort daarna heftig gevochten zal worden tijdens het Ardennen-offensief. De trein staat stil tussen de wijngaarden...

Ook weer een paar weken geduurd en toen kwam het beruchte bericht we moesten allemaal ons reisklaar maken, want -dat hoorden we dan naderhand- er werden vijftienduizend buitenlanders gecharterd, want de SA zou de Wehrmacht wel eens een lesje geven hoe de grens verdedigd moest worden. Hoorden wij later pas hoor, werden gewoon opgeroepen, kwamen in geblindeerde treinen, zaten twee nachten en drie dagen in de trein, hadden een stukje brood meegekregen en we wisten bij god niet waar we terecht kwamen.

Zou het het oostfront worden, zou het het westfront in...
We wist van niet...
wat willen ze van ons?
Moeten we soldaat worden?